Net nadat de kampleider het JuWaKa officieel geopend had, strompelde er een piraat het terrein op. Het strompelen – zo vertelde de piraat die zich voorstelde als Kapitein Dolfijn – kwam door een gevalletje “zeebenen” en had niets te maken met fles rum die hij overal mee naartoe nam… Kapitein Dolfijn vertelde zijn ijzingwekkende verhaal. Een deel van zijn bemanning was onder leiding van Kapitein Nepbaard aan het muiten geslagen, en had hem en zijn bemanning overboord gegooid en zijn schip en schat gepikt. Kapitein Dolfijn was de enige overlevende. De Kapitein vroeg om hulp aan de Junioren nodig om genoeg zilveren dukaten te verzamelen om een nieuw schip te kunnen kopen.
Vlug maakten de Junioren hun zeilboten vaarklaar en gingen ze op zoek naar zilver. Met de zeilboot moesten ze verschillende posten langs waarbij dukaten verdiend konden worden, maar ze moesten wel eerst laten zien dat ze goede piraten waren. Zo moesten ze hinkelen met een houten been, ankerwerpen, erwtenkanon schieten een poolnoodle zwaardvechten. Zo werd er een hele schat bij elkaar verzameld.
’s Avonds ging het nog bijna mis. Kapitein Nepbaard en zijn matrozen wilden de schat stelen. Maar de Junioren waren slimmer. Ze smokkelden de schat, dukaat voor dukaat, over het pikdonkere eiland naar Kapitein Dolfijn. Zelfs al waren de meeste Junioren (en sommige leidingleden) wel een beetje bang, want ’s nachts is Koudenhoorn wel héél donker…
Met genoeg zilver om een nieuw schip te kopen wilde Kapitein Dolfijn nog maar één ding, wraak op Kapitein Nepbaard. Daarom vroeg Dolfijn de Junioren zondagochtend om met hem mee te gaan en Kapitein Nepbaard voor altijd onschadelijk te maken. Vlug zeilden de Junioren naar de schuilplaats van Kapitein Nepbaard. Maar helaas, hij zag de Junioren aankomen en vluchtte weg met een bijbootje. Het enige wat hij achterliet was een kist met daarin een nepbaard… Kapitein Dolfijn was dolblij, Nepbaard was weg, en hij had genoeg geld voor een nieuw schip en een nieuwe bemanning.
Het was een geslaagd weekendkamp voor alle leiding en Junioren. En de Junioren hadden toch maar mooi Kapitein Dolfijn geholpen. En of we ooit nog iets horen van Kapitein Nepbaard? Wie zal het zeggen.